linkbar

English blog Facebook YouTube Twitter MySpace iTunes Hyves Sound Cloud Kim Hoorweg

donderdag 22 april 2010

PERSBERICHT 23-4-2010



KIM HOORWEG TERUG UIT NEW YORK

Kim Hoorweg die op uitnodiging van zanger/gitarist Raul Midon een aantal weken in de VS is geweest, komt zaterdag 24 april weer naar huis. De 17-jarige Nederlandse zangeres zat vanwege alle problemen in het luchtruim ruim een week langer vast dan de bedoeling was. Ze heeft hierdoor een aantal concerten moeten afzeggen, maar dat is niet het enige."Ik doe dit jaar eindexamen op de Havo voor Muziek en Dans in Rotterdam en heb nu een paar belangrijke examens gemist. Ik hoop dat ik alles nog kan inhalen !" zegt ze.

Maar sommige nadelen hebben ook zo zijn voordelen en Kim heeft de extra tijd in New York dan ook goed benut.Zo heeft ze de bekende jazzsaxofonist Branford Marsalis (van o.a. Sting) ontmoet. Met Raul Midon heeft ze twee nummers gemaakt en bij hem in de studio ingezongen."Dat zijn echt hele mooie songs geworden. Ik had Raul vooraf wat dingen van mezelf opgestuurd. Die hebben we samen afgemaakt en er opnames van gemaakt. Ik ga er in Nederland verder mee werken, en het is de bedoeling dat we in augustus weer wat samen gaan doen.

Daarnaast heeft ze in New York veel inspiratie opgedaan, zoals bijvoorbeeld in de bekende Blue Note Club."Artiesten die alleen met het North Sea Jazzfestival naar Nederland komen spelen daar het hele jaar door !"Kim heeft in New York ook een aantal dagen met zangeres Catherine Russell gewerkt.
Russel die o.a. heeft gezongen met Bowie en Steely Dan, wordt algemeen gezien als een van de grootste jazzvocalisten van dit moment."Ik hoorde Catherine toen ze in Nederland was, en was zo onder de indruk van haar dat ik heb gevraagd of ze me misschien les zou willen geven."Ze heeft het megadruk, dus toen ze ja zei was ik superblij !!! Het belangrijkste wat ze me heeft geleerd is dat je niet te veel bezig moet zijn met mooi zingen, maar dat je vooral je verhaal moet proberen te vertellen"


Kim deze maand:
1 mei: Zoetermeer, STADSTHEATER
8 mei: Amersfoort, Keistad Festival


woensdag 14 april 2010

NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (VI)

Dinsdag 13 april
Vandaag ben ik naar een van de vetste concerten ooit geweest.
Overdag hadden we afgesproken met 2 oude vrienden van ons die we al heel lang niet hadden gezien en die toevallig ook in New York waren.
's Avonds zijn we naar de 2e set van het Kenny Werner 5tet geweest met natuurlijk Kenny Werner, Randy Brecker, Antonio Sanchez, John Patitucci en David Sanchez. Dat was echt retegoed. Wauw. Ik was echt verdoofd na het concert. Ze speelden allerlei muziek van Kenny Werner, en een te gek stuk opgedragen aan Coltrane. Toen moest ik bijna janken zo mooi was het. Wauw, die Antonio Sanchez is helemaal te gek.Op het laatst speelde ze de themesong van Harry Potter in een jazzwalz. Haha dat was super vet.
Hierna was ik niet meer in staat om nog naar andere clubs te gaan, en buiten dat liet mijn portemonnee dat ook niet toe, dus ging ik met mijn citypass die ik nog had naar de Empire State Building om nog even uit te waaien.
Omdat we daar pas aankwamen om half 1 hadden we een van de laatste liften omhoog en waren we heeeelemaal alleen. Wat je hebt als je heel vroeg naar een pretpark gaat op een regenachtige dag als niemand meer gaat, en je door al die rijen heen kan lopen zonder dat je hoeft te wachten en gewoon kan doorlopen. Dat hadden wij dus.
Maar er was nog wat engs, alles was namelijk geautomatiseerd. Dus je stapte in een lift met welgeteld 80 knopjes, want je ging naar de 80e verdieping (!!!!!!!). Nou dat vond ik heel leuk enzo, maar op een gegeven moment voelde het net alsof er een heel vervelend mannetje in mijn oor zat te prikken en er een olifant uit wilde. Nou dat deed dus heeeeeeeeeel veel pijn. Heel raar allemaal. Komt misschien omdat ik high was geworden van dat concert haha.
Eenmaal boven was het echt prachtig. Dat uitzicht is echt bizar.
Morgen is de laatste echte dag.
Nog even wat laatste dingetjes doen, en dan is het alweer over….
helaas.
X

dinsdag 13 april 2010

NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (V)

Maandag 12 april
Vandaag was weer te gek.
Ik werd wakker en hoorde een gitaar in de kelder. Dus ik ging even kijken. Maar het was pikkedonker. Deed ik het licht aan, zat Raul daar alweer verder te werken. Hij heeft natuurlijk helemaal geen licht nodig...
Toen hebben we het 2e liedje afgemaakt. Die is ook helemaal te gek geworden.
We werden om kwart over 10 (amerikaanse tijd) werden we gebeld door radio 6 voor een interview. Super leuk.
Dit is het linkje naar het interview met mij en Raul:
http://www.youtube.com/watch?v=X4UxiLp7sH0&feature=autofb

Om kwart voor 12 stond de taxi klaar. Een heel ander soort taxi dan de eerste, met een mooie man in pak, die de deurtjes voor ons open deed. Een hele mooie zwarte glimmende auto. Deze chauffeur wist gelukkig wel de weg, en bracht ons heel netjes naar het station.
Daar ging onze trein om 12.32. Na een heeeeeeeeele vieze eiersalade-sandwich kwam onze trein aan. En alweer 2 uur en 45 minuten later waren we terug in New York. We hadden 's avonds een hele belangrijke afspraak en moesten daarom weer terug.
We gingen omkleden in ons goeie oude krothotel op 95th street, en ons een beetje opmaken etc. voor die avond.













's Avonds moesten we om 7 uur bij de Jazzstandard zijn. Daar zouden we samen met Adina naar "thé Mingus Dynasty" gaan. Helemaal te gek. Wat een muzikanten.
Daarna werd ik voorgesteld aan de vrouw van Mingus, Sue. Ze was een super aardige vrouw. Ze vertelde dat ze vroeger actrice was en ze uit een heel beschaafd gezin kwam. Nadat ze na een hele dag opnemen door de regisseur werd meegenomen naar een jazzclub zag ze Mingus spelen en was ze meteen verliefd. Omdat ze nog zoveel liefde voor Charles Mingus heeft probeert ze nog steeds zijn muziek overal neer te zetten en heeft ze 3 bands, de Mingus Dynasty, een orkest en nog een formatie die zijn muziek speelt.De bassist van de Mingus Dynasty speelt op de originele bas van Mingus. Echt heel bijzonder. Dat was dus al helemaal geweldig.
















Daarna zijn we doorgegaan naar Jazz at Lincoln center. Daar speelde vanavond Catherine Russel en presenteerde ze haar nieuwste CD Inside This Heart Of Mine. Ze was helemaal te gek. Ze speelde met waanzinnige muzikanten, en ze is een geweldige vocaliste. Ze zingt de echte originele jazz en blues uit de jaren 20-60. Echt helemaal te gek, met tuba en banjo's etc.
Nog maar een paar dagen, en dan moet ik weer terug..…

X

maandag 12 april 2010

NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (IV)



















Zaterdag 10 april
Opstaan om 5.30 is heel lastig heb ik vanochtend ontdekt. Uiteindelijk werd het toch nog haasten voor de trein van kwart voor 7 omdat ik natuurlijk weer niet mijn nest uit kon komen met mijn slaperige kop.
Toen we eenmaal in de trein zaten nog een keertje in slaap gedommeld en toen uiteindelijk mijn teksten gaan checken want vandaag ging ik naar RAUL MIDON!

De reis met de Amtrak trein naar BWI in Baltimore (maryland) duurde zo ongeveer 2 uur en 45 minuten. Dus nadat ik nog een paar hoofdstukken probeerde te lezen uit Anna Karenina heb ik alles verzameld, demo's, teksten etc.

Om 9.30 uur kwamen we aan in Maryland.
Hoe het klinkt, is het ook.
Het is er super mooi met een heleboel huizen die er heel vredig uitzien met mooie tuintjes en mooie auto's. We stapten de taxi in bij een verwarde professor die ons helaas niet van te voren liet weten dat hij geen flauw idee had hoe hij moest rijden. Nadat we (een half uur later) gestopt waren bij een tankstation was hij nog zenuwachtiger en toen ik boos werd omdat we minimaal een kwartier bij dat stomme tankstation stonden te wachten kregen we korting. (moehaha).
Na nog een zenuwachtig belletje naar de vrouw van Raul met de taxichauffeur wist hij de weg en bracht hij ons eindelijk naar een mooi lichtblauw huis.
Daar stonden Raul en Kathleen al te zwaaien. Ze waren super vriendelijk en gastvrij.














Na een uurtje babbelen over van alles en nog wat gingen we naar de kelder, waar Raul zijn studio heeft. Hij had een stukje bedacht bij een demo die ik hem had gestuurd. Super vet. Het kreeg een hele andere betekenis ineens, en werd veel diverser. Hij snapte precies wat ik bedoelde met het onderwerp en hielp me enorm met de teksten.

Om 13.00 uur begonnen, en om 20.00 uur gingen we eten. Kathleen had heel lekker gekookt, en (geweldig) cheesecake voor me meegenomen als dessert.
Daarna hoppakee weer aan de slag. Want ik moest alles nog inzingen.
Dat ging heel goed en omdat ik en mijn vader altijd heel kritisch zijn en alle kleine dingetjes eruit halen werkte dat heel goed. Raul was ook heel erg kritisch. Rond 00.00 uur waren we klaar en hadden we het eerste liedje af!
Super vet geworden!

Truste
X
Kim


















Zondag 11 april

Ik was ontzettend blij toen ik vanochtend weer het liedje hoorde dat ik met Raul had gemaakt. Ik was nog steeds tevreden. Soms als je lang werkt aan iets, zit je er te diep in en hoor je niet meer of je goed bezig bent. Maar dat was dus totaal niet het geval.
Het tweede liedje ging iets lastiger en duurde wat langer. Ik had een demo opgenomen voor dit liedje en de tekst was een beetje vaag. Het gaat over dat als je ouder wordt je soms weer verlangt naar die tijd dat je nog een klein kind bent en je geen zorgen hebt. Dat al je fouten nog niet zoveel invloed hebben.

Ik ben natuurlijk al vanaf jongs af aan druk met optreden, CD's maken etc.
Dus ik moet presteren, en dat geeft soms druk. Maar ik ben natuurlijk enorm bevoorrecht om al deze dingen te doen en kansen te krijgen. Nou die tekst is helemaal te gek geworden.
Het heeft ons wederom tot 02.00 uur 's nachts gekost, maaaaaar het is heel mooi geworden, en zegt precies wat ik wil zeggen.

Weer een heerlijk avondmaal van Kathleen in samenwerking met mijn moeder die mee is haha. Het is te gek om mee te maken hoe Raul werkt. Hij is natuurlijk blind, en je kan dan hele basic dingen waar je niet over nadenkt niet. Hij bestuurt zijn hele studio zelf. Dat betekent dat hij de microfoons neerzet, hij bestuurt de mengtafel, de computer, neemt alles op, etcetc. Om dat te doen heeft hij een computer die praat en zegt wat hij doet. Zo hoort hij wat hij typt. Heel erg bijzonder om dat allemaal te zien.
Het is geweldig om met zo'n getalenteerd iemand te mogen werken. Hij heeft me enorm veel geleerd en verteld.Wat ben ik toch een geluksvogel!
Morgenochtend weer terug naar New York.
X
Kim




vrijdag 9 april 2010

NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (III)




















Maandag 5 april
Jaaaaa! Vandaag is de grote dag!
Ik krijg les van Catherine. Ik ben extra vroeg opgestaan om de laatste arrangementen uit te printen bij FedEx op Fashionavenue.
Om 9 uur gingen ze open dus ik stond om 7 uur op om te douchen en met de metro die kant op te gaan.
Uiteindelijk konden ik en mijn moeder met ons wereldberoemde gevoel voor richting het natuurlijk niet meer terugvinden, en kwamen we pas om half 10 aan.
Toen heb ik alle arrangementen uitgeprint en zijn we lekker gaan ontbijten.
Natuurlijk weeeeer veel te veel, en lekker vet. Pancakes met scrambled eggs en bacon. Goddelijk.....

Toen zijn we naar het Bryantpark gegaan, en daar had ik (later bleek toevallig) internet.
En om 1 uur maar richting Times Square gegaan, waar de studio's waren die Catherine had gereserveerd. Ik was inmiddels zo strontzenuwachtig dat ik een aardig temperamentje begon te vertonen naar mijn moeder. Gelukkig snapte ze heel goed dat mijn tas heel zwaar was en ik dorst had en ik mijn telefoon kwijt was en ook nog een blaar op mijn linkerteen had.

Uiteindelijk stonden we voor de oefenruimte: Michika studio's.
We wachtten maar in de kamer alvast.
Mijn zenuwachtigheid was intussen zo enorm dat ik niks meer kon hebben.
(Ik word heel akelig als ik zenuwachtig ben).
Toen kwam Catherine binnen, super klein heel aardig vrouwtje.
We hebben in 2 uur de helft van al het repertoire doorgenomen! En ze zei allemaal te gekke dingen. Het hoofdding dat ze zei was helemaal te gek. Namelijk dat je op het podium mensen naar binnen moet laten kijken. "Private in public" noemde ze dat.
Ook hebben we heel veel gepraat over Peggy Lee, en waarom zij zo goed is. Over haar interpretatie en haar uitspraak en haar frasering. Zij heeft namelijk net als bijvoorbeeld Frank Sinatra dat "lovely" echt lovely klinkt. En dat alle woorden extra aandacht krijgen.
Daarna was ik de hele dag verdoofd dus daar weet ik niks meer van.
Doei :-)

X
Kim




Dinsdag 6 april
Nauwelijks geslapen omdat we vanaf gisteravond wel heel luidruchtige buren hadden.
Heel leuk dat ze zo van trance muziek houden, maar rond 3 uur snachts kreeg ik er toch we genoeg van, die boem tsjika boem boem, boem tsjieka boem boem liedjes.
Buiten dat waren ze kennelijk aan het moppentappen, en hoe later het werd hoe harder ze gingen lachen en hoe simpeler en vooral flauwer de moppen werden, met de slotmop die zo ging: "Er liep dus een man, en die viel", dat was de clue blijkbaar want daarna ging het aantal decibel nog een streepje hoger met geschater en gebrul.
4 uur, eindelijk rust, en 7 uur, wekker……
'S ochtends maakte mijn lekkere pancakes met ei en spek alles goed. Weer te veel, maar wel lekker.

Daarna tot half 3 lekker in Central Park gehangen. Lekker in het zonnetje gelegen. En mijn teksten nog een keer doorgenomen. En toen door naar Times Square want om half 4 begon mijn 2e les bij Catherine!
De tweede les was ook helemaal te gek.
Catherine was heel eerlijk en dat was te gek. Weer te gekke tips gehad, en veel geleerd.
'S avonds heb ik officieel de lekkerste sushi in mijn leven gegeten en daarna het lekkerste ijsje allertijden denk ik.
Terug met de metro weer naar ons -3 sterren hotel was het onderhand super laat en viel ik als een blok in slaap.
Truste!

X
Kim




Woensdag 7 april
Wauw, ik vind New York zo te gek. Vandaag had ik om 1 uur een meeting met de uitgeverij waar ik bij zit in New York, Boosey and Hawkes. We gingen "lunchen" want dat doe je in New York. We gingen naar een super dure tent, met alleen hele aparte gerechten, maar ik vond het prima, ik koos de spinazie salade en daarna de risotto met iets kaasachtigs. Lekker! Zo…
We praatten over alle mogelijkheden voor mij in de VS. En het ziet er heel goed uit.
We gaan kijken of ik kan gaan spelen in de VS op verschillende festivals. Dat zou natuurlijk super vet zijn. Toen we op het hoofdkantoor kwamen kreeg ik 4 vette LP's van ze.
Echt super tof.

Ik begon erover dat ik New York zo te gek vind, en ik er heel graag zou willen wonen, of studeren. Toen bleek dat een van haar (Adina, de vrouw waar we mee hadden geluncht en die mij vertegenwoordigt in de VS) vrienden de directeur van "The New School for Jazz and Contemporary Music" is.
Dus we hadden meteen die middag een afspraak om langs te komen!
Toen hebben we lang gepraat over de mogelijkheden. De opleiding kost namelijk zegmaar $50.000,- en dat heb ik nie…
'S avonds zijn we van blijdschap naar de Brooklynbridge gegaan.
Super vet, want je had dan een heel uitzicht over het zakendeel van New York. Echt heel indrukwekkend. Ik werd wel half omvergefietst door voorbijgangers, maar het uitzicht was helemaal te gek.

X
Kim



Donderdag 8 april
Vandaag was een hele vette dag. Ik ben 's morgens mijn CD langs de directeur van "The New School" gaan brengen, en onderweg (natuurlijk) heb ik als lunch sushi gegeten met mijn moeder.
De kok was wat gul geweest met de wasabi dus het was wat aan de hete kant, maarja.
Toen zijn we op zoek gegaan naar de rondvaartboot rondom Manhattan. Die was op 12th avenue, pier 84. Nog steeds 30 graden in New York. Dus we stonden in de (het leek wel 823842452 kilometer) lange rij voor de rondvaart. Op de weg naar de kassa waren er een hoop mensen die je met de mooiste verhalen dingen aan probeerden te smeren. Dingen die je misschien helemaal niet nodig had, maar blijkbaar werkte het want uiteindelijk zag ik iedereen op het dek met een vliegenmepper of een muts lopen. Halverwege de rij werd er "verplicht" een foto gemaakt (om die je vervolgens ook weer aan te smeren natuurlijk).
We kochten een NYpass zodat we gratis overal in konden.
Eenmaal op de boot hadden we een geweldig plekje aan de rand, bij de waterkant. We namen de trip van 2 uur. Het uitzicht was echt waanzinnig. Jammer van die krijsende kinderen die geen ijsje kregen, maar voor de rest was het echt heel vet.

Toen we weer terug aan land waren, gingen we naar de Starbucks om even te checken wat er vanavond speelde in de clubs/cafe's. En het bleek de mooiste dag van mijn hele leventje, want toen ik de site van de Blue Note Club opende, ontdekte ik dat er DIE avond, THE BAD PLUS speelde!!!!
Ik dacht dat ik gek werd, want zij zijn geweldig.
Toen werd het haasten voor het leven, want ze speelden een set om 8 uur en om half 11. Het was inmiddels half 7 en we moesten ons omkleden, want het was heel netjes.
Wij als gekken rennen naar de 3-train, met alle valpartijen van dien. Toch waren we al om 7 uur in ons hotel/krot. Snel omkleden, mooie nette kleding aangedaan, helemaal mijn best gedaan om er zo netjes mogelijk uit te zien. Mijn mooiste hakjes aangedaan, ondanks ik 1000 blaren had. En hoppakee daar gingen we. Op broadway snel geld gepint, en toen een taxi aangehaald (dat vind ik zo leuk hier, taxi's aanhalen). En toen Downtown naar 131 West 3rd str.
Helaas duurde dat ietsje langer dan gedacht, maaaaaar we waren er om 9 uur.
We waren de eersten voor de 2e set. Dus we kregen sowieso een tafeltje.
Nadat om kwart voor 10 de deuren pas open gingen (dat is dus inderdaad 45 minuten wachten in de rij, op je hakken met blaren ja) hadden we een geweldig plaatsje recht voor het podium.
Het concert was GEWELDIG. Ik was helemaal in trans. De muzikanten zijn super goed.
Als je het niet kent, moet je dus echt even gaan kijken "The bad plus"!
De hele avond heb ik heerlijk geslapen, want ik was helemaal gelukkig.
Geweldig dit. Oeh, en bijna naar Raul!!!!

X
Kim

donderdag 8 april 2010

NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (II)


Ontbijten is zo lekker in New York !

Past helemaal bij mij.
Veel, en vet haha.
Lekker veel te veel besteld natuurlijk.
Ik wilde per se de strawberry-cheesecake en ook de pancakes met scrambled eggs en bacon.












Dus nadat we die vette hap naar binnen hadden gewerkt met veel moeite, want het was voor een heel weeshuis, hebben we toch maar gevraagd of ze de cheesecake wilden inpakken hahaha!!!














Toen lekker naar Central Park gegaan, want het was iets van 30 graden (!). Daar stond een bandje te spelen. Ze waren vooral heel enthousiast haha. Toen lekker gaan lopen.















Wat geweldig dat je zo'n park hebt midden in New York…
We zijn lekker gaan liggen, en daar heb ik lekker mijn taart genuttigd.















Daarna zijn we naar "The Museum of Natural History" gegaan. Waaaaaaaauw.
Dat was echt helemaal geweldig. Dat was zeg maar 224384865 keer zo groot als de musea in Nederland.Je had een aantal delen.
Het eerste deel waren opgezette dieren uit Afrika. Dus giraffes, zebra's, dat soort dieren. Heel bijzonder, want ze waren heel mooi opgezet. (zo zeg je dat dan denk ik).
In het deel daarna had je allerlei delen van de wereld. Zo kon je voorwerpen en kunst uit Afrika, Azie en bijvoorbeeld Zuid-Amerika zien.
Dat was ook super vet. Je kon dan van alles zien zoals muziekinstrumenten van daar, of kleding, of rituelen. Echt heel bijzonder.



















Toen we na 3 uur rondbanjeren in dat mega-museum wel genoeg hadden van al die indrukken, gingen we bedenken waar we moesten eten.
We kwamen langs een super vet plein. Daar was een marktje. Er waren ook allemaal jongens aan het skateboarden en een verdwaalde cowboy was een mandela aan het maken met gekleurd zand.
Daarna zijn we naar Little Italy gegaan en Chinatown.

Chinatown was leuk, en heel apart, want iedereen is super brutal. "You need a bag miss??". "You wanna buy a handbag??" gewoon recht in je gezicht. Echt belachelijk maar dat is kennelijk Chinatown.














Little Italy was ook een beetje vaag, maar wel super gezellig. Overal stonden van die Pedro's en Tony's mensen naar hun tent te lokken. Lichtjes overal, heel gezellig. Ik liep daar met mijn moeder. De eerste keer dat zo'n Pedro zei dat ik zo mooi was, voelde ik me gevleid, maar de 6e keer had ik de truc door haha.

We zijn uiteindelijk lekker gaan zitten bij een tentje dat ons wel gezellig leek. En ik heb (natuurlijk want ik hou zo van broccoli) lekker spaghetti met broccoli gegeten en mijn moeder een pizza calzone. Alles leek perfect tot er een ranzig stel naast ons werd geplaatst.
Ik vond het heel schattig enzo dat ze zo verliefd waren maar ze aten elkaar op in plaats van het eten. En dat zeg maar recht voor mijn neus terwijl ik lekker mijn spaghetti aan het eten was.
Lekker schaamteloos…

Nou toen zijn we lekker naar huis gegaan. Naar ons -3 sterren hotel..…………
X
Kim











NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (I)

Zaterdag 3 april 2010
Gisteren aangekomen in New York!
Ik en mijn moeder zijn op vrijdagochtend om 07.00 uur vertrokken.
Om 10.00 uur moesten we inchecken op Schiphol. Onze vlucht ging om 13.15. Dat werd dan mijn 2e keer vliegen. Ik was super zenuwachtig. Vooral omdat mijn vader zeg maar 24/7 naar een naar programma op Discovery Channel keek "Seconds for disaster".
Heel fijn.

Gelukkig ben ik dus niet neergestort maar veilig aangekomen op vliegveld Newark na 8 uur vliegen.
Toen zijn we met de shuttle-bus naar ons "hotel" gebracht. We zitten hier in de "Upper West Side" in een lekker buurtje (maarnietheus) naast "The Salvation Army".
Onze kamer is ongeveer net zo groot als mijn WC in Rotterdam en het is een wonder dat er naast onze koffers ook nog een stapelbed in past, een hele spiegel en een zenderloze TV.
We hebben maar gauw onze koffers gedropt, een douche genomen en zijn direct de deur uitgegaan. We hebben een heel stuk gelopen tot aan het einde van Central Park en zijn daar op zoek gegaan naar eten.
Dit bleek best een lastige opgave dus toen er een hele vrolijke jongen ons probeerde over te halen om in zijn club te komen eten met 15% korting zei ik maar ja.
Hij nam ons mee op een reis naar het achterste van het achterste gedeelte van het cafe waar een stand-up comedy podium stond met 1 microfoon, en 0 andere toeschouwers. We waren de enige.
Na 10 minuten druppelde er ongeveer 10 mensen binnen, en toen begon de show. De openingsgrap ging over chinezen, en die was net so flaw als de cola die ik had bested. Half cola half water, en hele flauwe humor. Nadat ik tegen de waitress zei dat ik geen eten hoefde en dat het tweede drankje er ook niet inzat, begon ze uit te leggen dat je minimaal 3 drankjes moest bestellen in dat gedeelte van het cafe.
Na die woorden galde de laatste grap over mexicanen in mijn oor en was ik het zat.
Ik had daar natuurlijk helemaal niet op gerekend en wilde eigenlijk gewoon weg, lekker verder banjeren in New York.
Dus direct na de laatste grap hebben we (een heel klein beetje aso maarja) de rekening gevraagd, betaald en weggegaan. Terug naar het hotel. Het was toen al laat en we waren een beetje moe van de jetlag.
Het hotel rook een klein beetje vaag, dus ik ben maar meteen langs de pharmacy gelopen en heb daar voor de gezelligheid en de geur geurkaarsjes gekocht.

Zondag 4 april 2010
De echte dag begon pas vandaag eigelijk.
Om 7 uur stonden we op om te douchen enzo.
En om 8 uur zat ik alweer met de New York Times en een caf latte macchiato bij de starbucks. Daarna zijn we doorgelopen op bageljacht.

Ik had enorme trek in een bagel met zalm. Dus rond 11 uur had ik de aller lekkerste bagel met zalm die ik ooit in mijn leven heb gezien.
Daarna zijn we heel New York doorgelopen en hebben we ongeveer 2246873552 straten doorgelopen haha. 'S middags heb ik voor het eerst Times Square gezien.
Dat was echt ongelofelijk, ik had nog nooit zo iets gezien. Ongelofelijk groot. En die reclames. Wauw.
Om half twee had ik afgesproken met Eric van der Westen om lekker sushi te gaan eten, want hij was er ook!!
Super gezellig. De sushi was vies, maar het was wel super gezellig.
'S avonds naar Soho. Daar hebben we lekker gegeten. Daarna met de metro terug naar 95th street. Wat een beleving. Stond gewoon een man met een saxofoon Basin Street Blues te spelen. Ik ga hier blijven!