NEW YORK reisverslag Kim Hoorweg (IV)

Zaterdag 10 april
Opstaan om 5.30 is heel lastig heb ik vanochtend ontdekt. Uiteindelijk werd het toch nog haasten voor de trein van kwart voor 7 omdat ik natuurlijk weer niet mijn nest uit kon komen met mijn slaperige kop.

Toen we eenmaal in de trein zaten nog een keertje in slaap gedommeld en toen uiteindelijk mijn teksten gaan checken want vandaag ging ik naar RAUL MIDON!

De reis met de Amtrak trein naar BWI in Baltimore (maryland) duurde zo ongeveer 2 uur en 45 minuten. Dus nadat ik nog een paar hoofdstukken probeerde te lezen uit Anna Karenina heb ik alles verzameld, demo's, teksten etc.

Om 9.30 uur kwamen we aan in Maryland.

Hoe het klinkt, is het ook.

Het is er super mooi met een heleboel huizen die er heel vredig uitzien met mooie tuintjes en mooie auto's. We stapten de taxi in bij een verwarde professor die ons helaas niet van te voren liet weten dat hij geen flauw idee had hoe hij moest rijden. Nadat we (een half uur later) gestopt waren bij een tankstation was hij nog zenuwachtiger en toen ik boos werd omdat we minimaal een kwartier bij dat stomme tankstation stonden te wachten kregen we korting. (moehaha).
Na nog een zenuwachtig belletje naar de vrouw van Raul met de taxichauffeur wist hij de weg en bracht hij ons eindelijk naar een mooi lichtblauw huis.
Daar stonden Raul en Kathleen al te zwaaien. Ze waren super vriendelijk en gastvrij.

Na een uurtje babbelen over van alles en nog wat gingen we naar de kelder, waar Raul zijn studio heeft. Hij had een stukje bedacht bij een demo die ik hem had gestuurd. Super vet. Het kreeg een hele andere betekenis ineens, en werd veel diverser. Hij snapte precies wat ik bedoelde met het onderwerp en hielp me enorm met de teksten.

Om 13.00 uur begonnen, en om 20.00 uur gingen we eten. Kathleen had heel lekker gekookt, en (geweldig) cheesecake voor me meegenomen als dessert.

Daarna hoppakee weer aan de slag. Want ik moest alles nog inzingen.
Dat ging heel goed en omdat ik en mijn vader altijd heel kritisch zijn en alle kleine dingetjes eruit halen werkte dat heel goed. Raul was ook heel erg kritisch. Rond 00.00 uur waren we klaar en hadden we het eerste liedje af!
Super vet geworden!

Truste
X
Kim

Zondag 11 april

Ik was ontzettend blij toen ik vanochtend weer het liedje hoorde dat ik met Raul had gemaakt. Ik was nog steeds tevreden. Soms als je lang werkt aan iets, zit je er te diep in en hoor je niet meer of je goed bezig bent. Maar dat was dus totaal niet het geval.

Het tweede liedje ging iets lastiger en duurde wat langer. Ik had een demo opgenomen voor dit liedje en de tekst was een beetje vaag. Het gaat over dat als je ouder wordt je soms weer verlangt naar die tijd dat je nog een klein kind bent en je geen zorgen hebt. Dat al je fouten nog niet zoveel invloed hebben.

Ik ben natuurlijk al vanaf jongs af aan druk met optreden, CD's maken etc.

Dus ik moet presteren, en dat geeft soms druk. Maar ik ben natuurlijk enorm bevoorrecht om al deze dingen te doen en kansen te krijgen. Nou die tekst is helemaal te gek geworden.
Het heeft ons wederom tot 02.00 uur 's nachts gekost, maaaaaar het is heel mooi geworden, en zegt precies wat ik wil zeggen.

Weer een heerlijk avondmaal van Kathleen in samenwerking met mijn moeder die mee is haha. Het is te gek om mee te maken hoe Raul werkt. Hij is natuurlijk blind, en je kan dan hele basic dingen waar je niet over nadenkt niet. Hij bestuurt zijn hele studio zelf. Dat betekent dat hij de microfoons neerzet, hij bestuurt de mengtafel, de computer, neemt alles op, etcetc. Om dat te doen heeft hij een computer die praat en zegt wat hij doet. Zo hoort hij wat hij typt. Heel erg bijzonder om dat allemaal te zien.

Het is geweldig om met zo'n getalenteerd iemand te mogen werken. Hij heeft me enorm veel geleerd en verteld.Wat ben ik toch een geluksvogel!
Morgenochtend weer terug naar New York.
X
Kim